مدرسه كدنويسي

كسب درآمد براي نوجوانان

بحث و جدل هاي زيادي پيرامون پيامدهاي كار  كسب درآمد براي نوجوانان با دستمزد نوجوانان وجود دارد و محققان به نتايج متفاوتي در مورد اينكه آيا كار خوب است، كار بد است، كار مهم نيست (اثرات ادعايي اشتغال نادرست است، وابسته به فرآيندهاي انتخاب است) و مسائل مربوط به كار به نتايج مختلفي مي رسند.

براي برخي از جوانان اما نه براي برخي ديگر، بسته به پيشينه و ويژگي هاي قبلي آنها و زمينه هاي شغلي آنها. اين مقاله يافته‌هاي مطالعه توسعه جوانان را خلاصه مي‌كند، يك مطالعه طولي طولاني‌مدت و در حال انجام كه يك پانل مبتني بر جامعه از اواسط نوجواني تا اوايل بزرگسالي را دنبال كرده است.

 يافته‌ها به اين بحث مي‌پردازند و  كسب درآمد براي نوجوانان از ديدگاه نهايي حمايت مي‌كنند – كه تأثيرات اشتغال نوجوانان بر گذار موفقيت‌آميز به بزرگسالي به الگوي آن در طول سال‌هاي دبيرستان (الگوهاي استخدامي اغلب سرمايه‌گذاري‌شده، ثابت، پراكنده و گاه به گاه) و كيفيت آن بستگي دارد.

علاوه بر اين، YDS نشان مي‌دهد كه الگوهاي اشتغال نوجوانان  آموزش برنامه نويسي با خاستگاه‌هاي اجتماعي و انگيزه‌هاي جوانان در بدو ورود به دبيرستان مرتبط است و به نوجوانان پيشنهاد مي‌كند كه همزمان با ايجاد سرمايه انساني در دوران دبيرستان از طريق آموزش و تجربه كاري، از عامليت استفاده كنند.

اين مقاله با بحث در مورد آنچه كه والدين، مشاوران و ديگران مي‌توانند براي كمك به كودكان در تصميم‌گيري صحيح در مورد شغل در دوران نوجواني انجام دهند، به پايان مي‌رسد تا اطمينان حاصل شود كه كاوش شغلي مؤثر و انتقال موفقيت‌آميز مدرسه به كار را تضمين مي‌كند.

داشتن يك شغل با درآمد در دوره‌اي از دبيرستان به يك تجربه تقريباً جهاني براي نوجوانان تبديل شده است (كميته پيامدهاي سلامت و ايمني كار كودكان، 1998؛ وزارت كار ايالات متحده، 2000). بسياري از جوانان حتي زودتر، در حدود سن دوازده سالگي، به طور كسب درآمد براي نوجوانان  غيررسمي شروع به كار مي كنند، اغلب در محله هاي خود، نگهداري از كودكان، برف زدن، بريدن علف يا انجام كارهاي عجيب و غريب. در ابتدا، كار با دستمزد اپيزوديك و به طور كلي كاملاً محدود است. در سن 16 سالگي، كارگران نوجوان به احتمال زياد مشاغل رسمي، كار در بخش‌هاي خرده‌فروشي و خدماتي اقتصاد، به ويژه در رستوران‌هاي فست فود، خواربارفروشي‌ها يا ساير فروشگاه‌هاي خرده‌فروشي دارند. استخدام در سالهاي آخر دبيرستان منظم تر و وقت گيرتر مي شود و بسياري از نوجوانان 20 ساعت يا بيشتر در هفته كار مي كنند.

رواج اشتغال نوجوانان بحث‌هاي پرشوري را برانگيخته است  كسب درآمد براي نوجوانان كه آيا نوجوانان بايد كار كنند، چند ساعت و در چه نوع شغل‌هايي بايد كار كنند. اكثر والدين ايده كار كردن فرزندانشان را دوست دارند، زيرا فكر مي كنند كه اشتغال مجموعه اي از ويژگي هاي مثبت را القا مي كند، از جمله استقلال، مسئوليت پذيري، مهارت هاي بين فردي و اخلاق كاري خوب (فيليپس و ساندستروم، 1990). والدين بر اين باورند كه مشاغلي كه خودشان در دوران نوجواني داشتند به آنها كمك كرد تا همين ويژگي ها را به دست آورند.

در واقع، هنگامي كه به طور كلي از آنها پرسيده شد كه آيا مشاغلي كه در دوران نوجواني داشته‌اند يا خير كسب درآمد براي نوجوانان ، تنها تعداد كمي چيزي براي گزارش كردن داشتند. فرزندان نوجوان آنها همچنين مي‌خواهند براي به دست آوردن پول خرج خود كار كنند تا بتوانند وسايل زندگي نوجواني را بخرند و در فعاليت‌هاي اوقات فراغت اغلب گران‌قيمتي كه در ميان همسالان خود رايج است شركت كنند.

در حالي كه اقليتي از نوجوانان درآمد خود را مستقيماً به والدين خود مي‌دهند، درآمد حاصل از مشاغل نيمه‌وقت نوجوانان به بسياري از خانواده‌ها كمك مي‌كند تا جايي كه نوجوانان مي‌توانند اقلامي را براي خود خريداري كنند كه در غير اين صورت والدينشان تهيه مي‌كردند.

 نوجوانان لباس، غذا، بنزين و موسيقي مي خرند. برخي از آنها بخشي از درآمد خود را براي خريدهاي بزرگتر يا حتي براي شركت در كالج پس انداز مي كنند (شاناهان، الدر، بورچينال و كانگر، 1996). نوجوانان تمايل دارند سطوح بالايي از رضايت از شغل خود را گزارش كنند و بسياري از اعتقادات والدين خود را در مورد مزاياي اشتغال دارند.

در سوي ديگر بحث، برخي از مربيان شكايت دارند كه نوجوانان شاغل ساعات زيادي را در كار خود صرف مي كنند. آنها ممكن است خسته به مدرسه بيايند، زمان كمي براي ديدن معلمان خود بعد از مدرسه براي كمك ويژه داشته باشند و از فعاليت هاي فوق برنامه اجتناب كنند (بيلز، هلمز و اوزجان، 1995). برخي از روانشناسان رشد اين نگراني‌ها را تكرار مي‌كنند و كسب درآمد براي نوجوانان  هشدار مي‌دهند كه اشتغال ممكن است يك «مهلت قانوني نوجوان» را كه مرحله‌اي از زندگي آزاد از تعقيب‌ها، عوامل استرس‌زا و مسئوليت‌هاي بزرگسالان است، كوتاه كند يا حتي آن را انكار كند

(گرينبرگر و استاينبرگ، 1986؛ استاينبرگ و دورنبوش، 1991). آنها بر اين باورند كه نوجواني بايد زمان اكتشاف باشد – زماني براي فهميدن اينكه فرد كيست و چه مسيري را بايد طي كند. بر اساس اين ديدگاه، كار بيش از حد ممكن است با توجه به شكل‌گيري هويت سالم، هزينه‌هاي فرصت شديدي داشته باشد.

اين مقاله به مزاياي احتمالي و همچنين برخي از هزينه هاي بالقوه اشتغال نوجوانان مي پردازد. در ابتدا، چهار پاسخ قابل قبول براي Earn money for teenagers اين سوال كلي، "آيا كار كردن براي نوجوانان خوب است؟" ارائه مي شوند. سپس يافته هاي مطالعه توسعه جوانان، يك خيابان طولي در حال انجام را برجسته خواهد كرد